در بسیاری از آیات قرآن, تصویری روشن از قیامت ترسیم شده است. برای مثال در سوره تکویر که در پایین آورده شده است. لازم به ذکر است که تصاویر زیر تماما نمادین بوده و به هیچ وجه نشاندهنده عظمت این واقعه نیستند
سوره التکویر
به نام خداوند رحمتگر مهربان
و آنگاه که کوهها به | و آنگه که ستارگان همی تیره شوند | آنگاه که خورشید به هم درپیچد |
وقتى شتران ماده وانهاده شوند و آنگه که وحوش را همى گرد آرند دریاها آنگه که جوشان گردند و آنگاه که جانها به هم درپیوندند |
پرسند چو زان دخترک زنده به گور به کدامین گناه کشته شده است و آنگاه که نامه ها زهم بگشایند و آنگاه که آسمان زجا کنده شود |
و آنگه که جحیم را برافروزانند و آنگه که بهشت را فرا پیش آرند هر نفس بداند چه فراهم دیده نه نه سوگند به اختران گردان |
کز دیده نهان شوند و از نو آیند سوگند به شب چون پشت گرداند سوگند به صبح چون دمیدن گیرد که [قرآن] سخن فرشته بزرگوارى است |
«قرآن نوری است که در آن تاریکی یافت نمی شود و چراغی است که درخشندگی آن زوال نپذیرد٬ ریسمانی که رشته ی آن محکم و پناهگاهی که قله ی آن بلند و دریاییست که تشنگان آن٬ آبش را تمام نتوانند کشید و شفادهنده ایست که بیماری های وحشت انگیز را بزداید٬ قرآن بهار دل چشمه های دانش٬ سرچشمه ی عدالت و نهر جاری زلال حقیقت است. پس درمان خود را از قرآن بخواهید و در سختیها از قرآن یاری طلبید و خواسته های خود را به وسیله ی قرآن طلب کنید و با دوستی قرآن به خدا روی آورید زیرا وسیله ای برای تقرب بندگان به خدا٬ بهتر از قرآن وجود ندارد.»
نهج البلاغه قسمتی از خطبه های ۱۹۸ و ۱۷۶ امام علی (ع)