یا مهدی (عج)

تا دل شده مبتلای عشقت
سرباخته ام به پای عشقت
بیگانه شود زهر دو عالم
آنکس که شد آشنای عشقت
آفاق پر است و گوش ما کر
از همهمه و صدای عشقت
از بام و در و هوا نیوشد
عاشق همه جا نوای عشقت
سرپیش شهان نمی کند خم
هرکس که شود گدای عشقت
بیمار که از دواست بیزار
خوشتر زدوا بلای عشقت
سر می رسدش به عرش آنکو
انداخته سربه پای عشقت
بیرون نکند « وفا » ی مسکین
یک لحظه ز سر هوای عشقت